Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 19 Aralık 2024 tarihli kararına göre özel yetki ile dava açma ve takip yetkisi bulunmayan vekilin açtığı dava usulüne uygun açılmadığı gibi özel yetki eksikliğinin de eş öldüğü için giderilemeyeceği anlaşılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09 Nisan 2025 tarihli kararına göre temyiz dilekçesinin süresinde verilip verilmediği hususu, miktar yönünden temyizi kabil karar olup olmadığı hususundan önce incelenmesi gerekir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 15 Nisan 2025 tarihli kararına göre açılmamış sayılmasına karar verilen dosyada taraf seçimlik hakkını kullandığı için yeni davasında daha önce kullandığı seçimlik hakkın dışına çıkamaz.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26 Mart 2025 tarihli kararına göre tedbir kararını tapuda infaz ettirmeyen hâkimin hukuki sorumluluğu ancak davacının alacağının tahsili için tüm hukukî yollar tüketildikten sonra belli olacaktır.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 26 Şubat 2025 tarihli kararına göre dairenin önceki uygulamasına güvenilerek açılan davalarda, mahkemece görüş değişikliğine bağlı olarak davacı aleyhine vekâlet ücreti ile yargılama gideri hükmedilmemesi gerekir.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 03 Mart 2025 tarihli kararına göre taşıma ilişkisine dayalı, birden çok kişi aleyhine, ihtiyari dava arkadaşlığı şeklinde açılan davalar, tüketici mahkemesinde görülmelidir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 06 Ocak 2025 tarihli kararına göre alacak veya işe iade davası, anlaşma belgesinin geçersizliğinin tespitine ilişkin davanın sonucunu bekletici mesele yaparak karar vermelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26 Mart 2025 tarihli kararına göre dava konusu alacaktan fazla tedbir kararı vermek hâkimin tazminat sorumluluğunu doğurmaz
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 14 Şubat 2024 tarihli kararına göre bölge adliye mahkemesinde belirsiz alacak davası açısından talep artırımı yapılmasına yasal bir engel bulunmamaktadır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 19 Kasım 2024 tarihli kararına göre eşin haberi olmaksızın, onun bilgisi ve rızası dışında müşterek konuta ses kayıt cihazı yerleştirilmek suretiyle elde edilen ses kayıtları hukuka aykırı delil niteliğindedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26 Mart 2025 tarihli kararına göre ilk kararı temyiz etmeyen ve bozma kararına karşı direnme kararı verilmesi gerektiği yönünde beyanda bulunan tarafın direnme kararını temyiz etmekte hukukî yararı bulunmamaktadır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Mart 2025 tarihli kararına göre uzun süre aynı evde yaşamaları nedeniyle ele geçirilmesi de mümkün olan makbuzların sırf davacının elinde bulunması dekontlara delil başlangıcı niteliğini kazandırmayacaktır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 27 Kasım 2024 tarihli kararına göre genel sebebe dayalı boşanma davası tamamen ıslahla özel sebebe dayalı boşanma olmadığı takdirde genel sebebe dayalı boşanma davasına dönüştürülebilir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 19 Şubat 2025 tarihli kararına göre süresinde sunulan delil listesinde ilgili icra dosyasına dayanarak söz konusu belgelerin icra dosyasında olduğunu belirtmek söz konusu belgelerin inceleneceği sonucunu doğurmaz.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 22 Ekim 2024 tarihli kararına göre dava dilekçesinde tanık deliline dayanmayan tarafın, davanın açılmasından altı gün sonra tanık listesini vermesi, HMK 145 hükmü kapsamında değerlendirilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Mart 2025 tarihli kararına göre istinaf incelemesi neticesinde tek bir anlaşmazlıkla ilgili olarak başvurunun hem esastan reddine hem de dosyanın geri gönderilmesine karar verilemez.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 19 Kasım 2024 tarihli kararına göre mahkemece dava konusu misli ile değişimine karar verilen aracın fatura bedeli üzerinden nisbi karar ilam harcına hükmedilmesi gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 05 Mart 2025 tarihli kararına göre hükmü veren bölge adliye mahkemesi kararının bozulmasından sonra HMK 124 hükmü gereği taraf teşkili sağlanabilir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 26 Kasım 2024 tarihli kararına göre Whatsapp mesajının davalıdan gelip gelmediği araştırılarak davalıdan gelmiş olması halinde yazılı delil başlangıcı olarak kabul edilmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 07 Kasım 2024 tarihli kararına göre dava konusu eşyanın ayıpsız mislinin temin edilememesi durumu İİK 24 hükmü gereğince icra aşamasını ilgilendirmekte olup terditli hüküm kurulamaz.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 04 Aralık 2024 tarihli kararına göre davalı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin dava tarihindeki yabancı para karşılığı kur üzerinden hükmedilmesi gerekir.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 24 Aralık 2024 tarihli kararına göre rücu hakkında davacının mal varlığındaki eksilme, ödeme tarihinde gerçekleştiğinden alacağın tamamına ödeme gününden itibaren faiz işletilmesi gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 19 Şubat 2025 tarihli kararına göre vekilin kötüniyetle kanun yoluna başvurduğu gerekçesiyle vekile HMK 329/2 hükmü uyarınca disiplin para cezası verilmesi gerektiği görüşü kurul çoğunluğu tarafından benimsenmemiştir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 06 Kasım 2024 tarihli kararına göre belirsiz alacak davasının dava dilekçesindeki talebe bakılarak alacağın kesin nitelikte olduğundan bahisle istinaf başvurusunun usûlden reddine karar verilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Şubat 2025 tarihli kararına göre davalı taraf cevap dilekçesi ile davayı kabul ettiğini beyan etmiş ise de, davacının bedelde muvazaa iddiasına karşı çıktığından geçerli bir kabulün varlığından söz edilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Mart 2025 tarihli kararına göre aynı hususta bir kanun çıkarılmış olması usûlî kazanılmış hakkın istisnası olup usûle ilişkin kanun değişikliğinin geçmişe etkili olarak uygulanması gerekmektedir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 12 Aralık 2024 tarihli kararına göre davacı, mesajlaşmanın muhatabı olan davalının kocasının kız kardeşi olduğuna göre Whatsapp mesajının içeriği itibariyle HMK 202 hükmü uyarınca delil başlangıcı sayılmalıdır.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 25 Aralık 2024 tarihli kararına göre delil davacı tarafından sunulduğundan ve ön inceleme duruşmasından hemen sonra ibraz edildiğinden, yargılamayı geciktirme amacı taşıdığından söz edilemez.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 25 Kasım 2024 tarihli kararına göre fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak kısmî dava açılıp açıkça HMK 107 hükmü gereğince belirsiz alacak davası açıldığı bildirilmediğinden dava, kısmî dava olarak görülmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 05 Aralık 2024 tarihli kararına göre davacı, emredici hüküm gereği davasından feragat etmiş olduğundan amaca uygun sınırlandırma yöntemi olaya uygulanarak davalı lehine vekalet ücreti hükmedilmemelidir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 05 Aralık 2024 tarihli kararına göre karşı dava şeklinde açılan davada protokol uyarınca anlaşmalı boşanma talep ederek davasından feragat eden tarafın feragat beyanı, anlaşmalı boşanma olması durumunda geçerlidir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 24 Aralık 2024 tarihli kararına göre HMK 195 hükmü gereğince sözleşme aslının ibraz edilmesi için taraflara süre verilmesi veya bulunduğu yer hakkında açıklama yapılmasının istenilmesi gerekir.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 26 Kasım 2024 tarihli kararına göre konkordato talebi üzerine geçici mühlet kararı veren Ticaret mahkemesinin verdiği ihtiyatî tedbir kararına aykırı davranan kimse hakkında disiplin hapis cezası verilebilir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 18 Aralık 2024 tarihli kararına göre davanın başında gider avansı yatırıldığı halde ek raporun davalılara tebliğini sağlayacak miktardan daha fazla masraf yatırtılmak istenmesinin nedeni ara karada gösterilmelidir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 12 Aralık 2024 tarihli kararına göre istinaf kanun yoluna başvurmama belgesinin ve aslı ve onaylı suretinin kararı veren ülke kanunlarına göre bu belgenin kesinleşmeyi gösterir belge olarak kabul edilmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 17 Aralık 2024 tarihli kararına göre somut olayda davacı tüketici konumunda olduğundan sadece davalının ticari defter ve kayıtları incelenerek karar verilmesi yerinde değildir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 10 Aralık 2024 tarihli kararına göre ticari defterlerini sunmayan taraf bu davranışıyla kendi ticari defterlerinin incelenmesine engel olduğundan, engel olduğu sonucun varlığını kabul etmiş sayılmalıdır
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 16 Aralık 2024 tarihli kararına göre HMK 145 hükmü gereği kadın eşin, düğün fotoğraflarını geç sunmasının davayı geciktirme amacı taşıdığı anlaşılmadığından sunduğu deliller incelenmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 21 Kasım 2024 tarihli kararına göre belirsiz alacak davasında davacının başlangıçta dava konusu etmediği bazı dosyalardaki karşı yan vekalet ücretlerini talep arttırım dilekçesiyle davaya dahil etmesi mümkün değildir.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 21 Ocak 2025 tarihli kararına göre cevap dilekçesinde savunmanın temeli olan bütün vakıalar ve her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceği gösterilmezse dava dilekçesindeki tüm vakıalar inkar edilmiş sayılır.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 31 Aralık 2024 tarihli kararına göre adlî tatilde görülecek dava ve işlerde; sürenin bitmesi adlî tatile rastlarsa süre, adli tatil içindeki bu son günün tatil saatinde biter.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 13 Şubat 2025 tarihli kararına göre kısmî veya belirsiz alacak davalarında, kanun yolu sınırının alacağın tamamına bakılarak belirlenmesi gereklidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Şubat 2025 tarihli kararına göre talep edilen zarar miktarı, davalı tarafın vereceği bilgiler ve/veya tahkikat ile tespit edilebilecek nitelikte olduğundan belirsiz alacak davası açılabilir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 05 Aralık 2024 tarihli kararına göre hangi mal için ne miktar talepte bulunduğunu bildirmeyen davacı tarafa süre verilmeli, talebini açıklamazsa her bir mal için eşit alacak talebinde bulunduğu kabul edilmelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20 Kasım 2024 tarihli kararına göre temyiz süresinin son günü cumartesi gününe denk geldiğinden pazartesi günü gün sonuna kadar harçların yatırılıp temyiz dilekçesinin UYAP sistemine kaydedilmesi gerekir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 16 Aralık 2024 tarihli kararına göre belirsiz alacak davasının şartlarını taşınmayan davanın kısmî dava olarak görülüp görülemeyeceği tartışılmalıdır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 10 Temmuz 2024 tarihli kararına göre bölge adliye mahkemesince duruşma açılarak bilirkişi raporu alınması sonucunda HMK 356/2 hükmü kapsamında istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilebilir.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 14 Kasım 2024 tarihli kararına göre davaya konu taşınmazların parsel numaralarının sonradan değişmiş olduğu anlaşılsa da kararın icrasının mümkün olduğu görülmüştür.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 15 Ekim 2024 tarihli kararına göre UYAP evrak işlem kütüğü ekranında sistem üzerinden yüklenen belgenin kim tarafından ne zaman yüklendiği hususlarına ilişkin bilgilere yer verilmiştir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 15 Ekim 2024 tarihli kararına göre iradi taraf değişikliğinden önce yeni tarafa karşı arabuluculuk başvurusu yapılıp sonuçlandırılmışsa dava şartının tamamlandığı kabul edilmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 13 Mayıs 2024 tarihli kararına göre dava dilekçesinde tanık deliline dayanmayan, HMK 145 hükmünde belirtilen istisnai hallerin mevcudiyetini de ileri sürmeyen davacının sonra bildirdiği tanıklar dinlenemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 04 Aralık 2024 tarihli kararına göre Çukurambar kafelerinin arka localarında dosya pazarlığı yapan yargı mensuplarından daha fazlasını beklememek lazımdır şeklindeki beyan HMK 32 gereği uygunsuz bir ifadedir.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 08 Ekim 2024 tarihli kararına göre istem bölümünde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutulması veya alacağın şimdilik şu kadarının dava edilmesi durumunda davanın kısmî dava olarak açıldığının kabulü gerekir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 12 Kasım 2024 tarihli kararına göre ıslah edilen miktara ilişkin seçimlik hakkı Türk Lirası üzerinden kullanıldığından bu miktara ilişkin olarak ıslah tarihindeki döviz kuru esas alınmalıdır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 14 Mart 2024 tarihli kararına göre ıslah ettiğini bildiren tarafa ıslah dilekçesini vermesi için kesin süre verilebilir ancak ıslah yapmak için süre istemişse henüz ıslah yapmadığından kesin süre verilemez.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 04 Kasım 2024 tarihli kararına göre 5235 sayılı Kanunun madde 35 hükmündeki kendi görüşleri ifadesinden, kurulun kararlar arasında uyuşmazlık bulunup bulunmadığı yönündeki görüşü anlaşılmalıdır.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 25 Kasım 2024 tarihli kararına göre kira bedelinin tespiti davasında karar ve ilam harcının, aylık kira farkı üzerinden alınması gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11 Aralık 2024 tarihli kararına göre hükmü tümüyle ortadan kaldırır mahiyetteki usul bozmasına uyulması önceki kararla aynı şekilde hüküm tesis edilmesi yönünde bir usuli kazanılmış hak doğurmaz.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 01 Ekim 2024 tarihli kararına göre HUMK’da, katılma yoluyla temyize karşı tekrar katılma yoluyla temyiz gibi bir kanun yoluna başvuru usulü bulunmamaktadır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 07 Mart 2024 tarihli kararına göre raporda TÜFE oranları baz alınarak yapılan güncellemeye dair o tarih itibarıyla davacı lehine olan hesaplamaya itiraz etmemesi, davalı lehine usûlî kazanılmış hak oluşturamaz.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 27 Haziran 2024 tarihli kararına göre erkeğin ortak konuta gizli kamera yerleştirerek kayıtlarını USB içinde mahkemeye delil olarak sunması, hukuka aykırı delil niteliğindedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20 Kasım 2024 tarihli kararına göre her iki şikâyetin tarafları, konusu ve hukuki sebebi aynı olup icra mahkemesi kararı aynı konuda yapılan diğer şikâyet yönünden kesin hüküm teşkil etmektedir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 09 Ekim 2024 tarihli kararına göre taşkın yapının değeri istinaf sınırının altında kalsa da yıkım halinde taşkın binanın tamamının yıkılacağı yönünde rapor olduğundan istinaf incelemesi yapılmalıdır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23 Ekim 2024 tarihli kararına göre HMK 20/1 hükmünde belirtilen sürenin gösterilmemiş olması mahkemeye erişim hakkının ihlâline neden olmaz.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 05 Kasım 2024 tarihli kararına göre diğer ihtiyari dava arkadaşlarının kanun yoluna başvurmasının sonucundan, kanun yoluna başvurmamış ihtiyari dava arkadaşları yararlanamaz.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 03 Nisan 2024 tarihli kararına göre davacı eş ölüm tehdidiyle davalı eşin istediği şartlarda anlaşmalı boşanmayı kabul etmek zorunda kaldığından davacı eş için yargılamanın iadesinin koşulları oluşmuştur.
Yargıtay 06 Aralık 2024 tarihli kararına göre ilaca ilişkin tedbir kararı için dayanak alınacak yeterlilikte bir tıbbi otorite raporu dosyada yoksa davayı esastan çözecek nitelikte tedbir kararı verilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11 Aralık 2024 tarihli kararına göre döviz alacağındaki kesinlik sınırı karar tarihindeki kur üzerinden belirlenmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 02 Ekim 2024 tarihli kararına göre kira sözleşmesinin erken feshinden kaynaklı cezai şart alacağın tespiti davasının usulden reddi durumunda davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27 Kasım 2024 tarihli kararına göre hasımsız olarak açılan vakıf evladı olduğunun tespitine ilişkin eldeki davada sonradan ilgili vakıf yönetimlerine davanın yöneltilmesi mümkündür.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 10 Haziran 2024 tarihli kararına göre TBK 158 hükmü kapsamına derdestlik nedenine dayalı verilmiş ret hükmü de girmektedir.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 19 Eylül 2024 tarihli kararına göre hükme bağlanıp hakimce el çekilen davada, dosyanın eski hale getirilmesi ile yargılamaya devam edilmesi mümkün değildir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 25 Eylül 2024 tarihli kararına göre davalı arsa sahibinin savunması takas değil mahsup niteliğinde olduğundan her zaman ileri sürülebilir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 02 Aralık 2024 tarihli kararına göre arabuluculuk anlaşma tutanağına icra edilebilirlik şerhinin verilmesine ilişkin başvuruda talep eden lehine vekalet ücreti hükmedilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09 Ekim 2024 tarihli kararına göre taşınmazların bedellerinin davacı tarafından bağış yoluyla davalılara verildiğine yönelik beyanlar vasıflı ikrar mahiyetinde olup, bu ikrar bölünemez.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 18 Nisan 2024 tarihli kararına göre davacı vekilinin UETS adresi olsa bile mahkemece fiziki tebligat yapılması halinde yapılan tebligat yok hükmünde olmayıp, usulsüz tebligat hükmündedir.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 04 Haziran 2024 tarihli kararına göre basit yargılama usûlünde dava dilekçesinde tanık deliline dayanmayan davacı HMK 145 hükmü gereği tanıklarını sonradan gösterebilir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 17 Eylül 2024 tarihli kararına göre UYAP ortamına cevap dilekçesi olarak yüklenen dilekçe içeriğinin istinaf dilekçesi niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 15 Şubat 2024 tarihli kararına göre tasarrufun iptaline ilişkin olarak verilen ihtiyati hacizle ilgili şikayet, haczin infaz edildiği icra müdürlüğünün bağlı olduğu İcra Mahkemesince değerlendirilmelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23 Ekim 2024 tarihli kararına göre icra inkâr tazminatının hesaplanmasında esas alınacak, davaya konu edilen asıl alacak tutarı temyiz edilebilirlik sınırının altında olduğundan temyiz yoluna gidilemez.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 08 Şubat 2024 tarihli kararına göre davasını belirsiz alacak davası olarak açan kişi bunu açıkça dilekçesinde belirtmesi gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25 Eylül 2024 tarihli kararına göre hâkimin takdir yetkisinde kalan tazminat talepleri yönünden Yargıtayın hükmü hatalı bulması hâlinde miktar bozması yerine hükmü düzelterek onama yetkisi bulunmamaktadır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 25 Mart 2024 tarihli kararına göre dava konusu aile konutuyla sınırlı olup dava tümüyle kabul edildiği halde, davanın kısmen kabul edildiği gerekçesiyle davalı lehine nispi vekâlet ücreti takdir edilemez.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 10 Eylül 2024 tarihli kararına göre idari yargı organlarınca verilen bir iptal kararının somut olayın özelliğine göre geçmişe etkili olmasında yasal bir engel bulunmamaktadır.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 16 Eylül 2024 tarihli kararına göre itirazın iptali davasında zorunlu arabuluculuğa başvurulmuşsa davadaki bir yıllık hak düşürücü süre arabuluculuk anlaşamama tutanağının imza tarihinden itibaren başlamaz.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 21 Şubat 2024 tarihli kararına göre avukatın ücrete hak kazanması için uyuşmazlık konusu hukuk dava dosyasına vekaletname sunarak dilekçe vermesi yeterlidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 02 Ekim 2024 tarihli kararına göre süresinde davaya cevap vermekle birlikte zamanaşımı savunmasında bulunmayan davalı bu savunmasını ıslah suretiyle sonradan ileri sürebilir.
.jpg)
