Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Mart 2025 tarihli kararına göre aynı hususta bir kanun çıkarılmış olması usûlî kazanılmış hakkın istisnası olup usûle ilişkin kanun değişikliğinin geçmişe etkili olarak uygulanması gerekmektedir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 12 Aralık 2024 tarihli kararına göre davacı, mesajlaşmanın muhatabı olan davalının kocasının kız kardeşi olduğuna göre Whatsapp mesajının içeriği itibariyle HMK 202 hükmü uyarınca delil başlangıcı sayılmalıdır.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 25 Aralık 2024 tarihli kararına göre delil davacı tarafından sunulduğundan ve ön inceleme duruşmasından hemen sonra ibraz edildiğinden, yargılamayı geciktirme amacı taşıdığından söz edilemez.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 25 Kasım 2024 tarihli kararına göre fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak kısmî dava açılıp açıkça HMK 107 hükmü gereğince belirsiz alacak davası açıldığı bildirilmediğinden dava, kısmî dava olarak görülmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 05 Aralık 2024 tarihli kararına göre davacı, emredici hüküm gereği davasından feragat etmiş olduğundan amaca uygun sınırlandırma yöntemi olaya uygulanarak davalı lehine vekalet ücreti hükmedilmemelidir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 05 Aralık 2024 tarihli kararına göre karşı dava şeklinde açılan davada protokol uyarınca anlaşmalı boşanma talep ederek davasından feragat eden tarafın feragat beyanı, anlaşmalı boşanma olması durumunda geçerlidir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 24 Aralık 2024 tarihli kararına göre HMK 195 hükmü gereğince sözleşme aslının ibraz edilmesi için taraflara süre verilmesi veya bulunduğu yer hakkında açıklama yapılmasının istenilmesi gerekir.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 26 Kasım 2024 tarihli kararına göre konkordato talebi üzerine geçici mühlet kararı veren Ticaret mahkemesinin verdiği ihtiyatî tedbir kararına aykırı davranan kimse hakkında disiplin hapis cezası verilebilir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 18 Aralık 2024 tarihli kararına göre davanın başında gider avansı yatırıldığı halde ek raporun davalılara tebliğini sağlayacak miktardan daha fazla masraf yatırtılmak istenmesinin nedeni ara karada gösterilmelidir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 12 Aralık 2024 tarihli kararına göre istinaf kanun yoluna başvurmama belgesinin ve aslı ve onaylı suretinin kararı veren ülke kanunlarına göre bu belgenin kesinleşmeyi gösterir belge olarak kabul edilmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 17 Aralık 2024 tarihli kararına göre somut olayda davacı tüketici konumunda olduğundan sadece davalının ticari defter ve kayıtları incelenerek karar verilmesi yerinde değildir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 10 Aralık 2024 tarihli kararına göre ticari defterlerini sunmayan taraf bu davranışıyla kendi ticari defterlerinin incelenmesine engel olduğundan, engel olduğu sonucun varlığını kabul etmiş sayılmalıdır
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 16 Aralık 2024 tarihli kararına göre HMK 145 hükmü gereği kadın eşin, düğün fotoğraflarını geç sunmasının davayı geciktirme amacı taşıdığı anlaşılmadığından sunduğu deliller incelenmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 21 Kasım 2024 tarihli kararına göre belirsiz alacak davasında davacının başlangıçta dava konusu etmediği bazı dosyalardaki karşı yan vekalet ücretlerini talep arttırım dilekçesiyle davaya dahil etmesi mümkün değildir.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 21 Ocak 2025 tarihli kararına göre cevap dilekçesinde savunmanın temeli olan bütün vakıalar ve her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceği gösterilmezse dava dilekçesindeki tüm vakıalar inkar edilmiş sayılır.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 31 Aralık 2024 tarihli kararına göre adlî tatilde görülecek dava ve işlerde; sürenin bitmesi adlî tatile rastlarsa süre, adli tatil içindeki bu son günün tatil saatinde biter.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 13 Şubat 2025 tarihli kararına göre kısmî veya belirsiz alacak davalarında, kanun yolu sınırının alacağın tamamına bakılarak belirlenmesi gereklidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Şubat 2025 tarihli kararına göre talep edilen zarar miktarı, davalı tarafın vereceği bilgiler ve/veya tahkikat ile tespit edilebilecek nitelikte olduğundan belirsiz alacak davası açılabilir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 05 Aralık 2024 tarihli kararına göre hangi mal için ne miktar talepte bulunduğunu bildirmeyen davacı tarafa süre verilmeli, talebini açıklamazsa her bir mal için eşit alacak talebinde bulunduğu kabul edilmelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20 Kasım 2024 tarihli kararına göre temyiz süresinin son günü cumartesi gününe denk geldiğinden pazartesi günü gün sonuna kadar harçların yatırılıp temyiz dilekçesinin UYAP sistemine kaydedilmesi gerekir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 16 Aralık 2024 tarihli kararına göre belirsiz alacak davasının şartlarını taşınmayan davanın kısmî dava olarak görülüp görülemeyeceği tartışılmalıdır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 10 Temmuz 2024 tarihli kararına göre bölge adliye mahkemesince duruşma açılarak bilirkişi raporu alınması sonucunda HMK 356/2 hükmü kapsamında istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilebilir.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 14 Kasım 2024 tarihli kararına göre davaya konu taşınmazların parsel numaralarının sonradan değişmiş olduğu anlaşılsa da kararın icrasının mümkün olduğu görülmüştür.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 15 Ekim 2024 tarihli kararına göre UYAP evrak işlem kütüğü ekranında sistem üzerinden yüklenen belgenin kim tarafından ne zaman yüklendiği hususlarına ilişkin bilgilere yer verilmiştir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 15 Ekim 2024 tarihli kararına göre iradi taraf değişikliğinden önce yeni tarafa karşı arabuluculuk başvurusu yapılıp sonuçlandırılmışsa dava şartının tamamlandığı kabul edilmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 13 Mayıs 2024 tarihli kararına göre dava dilekçesinde tanık deliline dayanmayan, HMK 145 hükmünde belirtilen istisnai hallerin mevcudiyetini de ileri sürmeyen davacının sonra bildirdiği tanıklar dinlenemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 04 Aralık 2024 tarihli kararına göre Çukurambar kafelerinin arka localarında dosya pazarlığı yapan yargı mensuplarından daha fazlasını beklememek lazımdır şeklindeki beyan HMK 32 gereği uygunsuz bir ifadedir.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 08 Ekim 2024 tarihli kararına göre istem bölümünde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutulması veya alacağın şimdilik şu kadarının dava edilmesi durumunda davanın kısmî dava olarak açıldığının kabulü gerekir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 12 Kasım 2024 tarihli kararına göre ıslah edilen miktara ilişkin seçimlik hakkı Türk Lirası üzerinden kullanıldığından bu miktara ilişkin olarak ıslah tarihindeki döviz kuru esas alınmalıdır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 14 Mart 2024 tarihli kararına göre ıslah ettiğini bildiren tarafa ıslah dilekçesini vermesi için kesin süre verilebilir ancak ıslah yapmak için süre istemişse henüz ıslah yapmadığından kesin süre verilemez.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 04 Kasım 2024 tarihli kararına göre 5235 sayılı Kanunun madde 35 hükmündeki kendi görüşleri ifadesinden, kurulun kararlar arasında uyuşmazlık bulunup bulunmadığı yönündeki görüşü anlaşılmalıdır.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 25 Kasım 2024 tarihli kararına göre kira bedelinin tespiti davasında karar ve ilam harcının, aylık kira farkı üzerinden alınması gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11 Aralık 2024 tarihli kararına göre hükmü tümüyle ortadan kaldırır mahiyetteki usul bozmasına uyulması önceki kararla aynı şekilde hüküm tesis edilmesi yönünde bir usuli kazanılmış hak doğurmaz.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 01 Ekim 2024 tarihli kararına göre HUMK’da, katılma yoluyla temyize karşı tekrar katılma yoluyla temyiz gibi bir kanun yoluna başvuru usulü bulunmamaktadır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 07 Mart 2024 tarihli kararına göre raporda TÜFE oranları baz alınarak yapılan güncellemeye dair o tarih itibarıyla davacı lehine olan hesaplamaya itiraz etmemesi, davalı lehine usûlî kazanılmış hak oluşturamaz.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 27 Haziran 2024 tarihli kararına göre erkeğin ortak konuta gizli kamera yerleştirerek kayıtlarını USB içinde mahkemeye delil olarak sunması, hukuka aykırı delil niteliğindedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 20 Kasım 2024 tarihli kararına göre her iki şikâyetin tarafları, konusu ve hukuki sebebi aynı olup icra mahkemesi kararı aynı konuda yapılan diğer şikâyet yönünden kesin hüküm teşkil etmektedir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 09 Ekim 2024 tarihli kararına göre taşkın yapının değeri istinaf sınırının altında kalsa da yıkım halinde taşkın binanın tamamının yıkılacağı yönünde rapor olduğundan istinaf incelemesi yapılmalıdır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23 Ekim 2024 tarihli kararına göre HMK 20/1 hükmünde belirtilen sürenin gösterilmemiş olması mahkemeye erişim hakkının ihlâline neden olmaz.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 05 Kasım 2024 tarihli kararına göre diğer ihtiyari dava arkadaşlarının kanun yoluna başvurmasının sonucundan, kanun yoluna başvurmamış ihtiyari dava arkadaşları yararlanamaz.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 03 Nisan 2024 tarihli kararına göre davacı eş ölüm tehdidiyle davalı eşin istediği şartlarda anlaşmalı boşanmayı kabul etmek zorunda kaldığından davacı eş için yargılamanın iadesinin koşulları oluşmuştur.
Yargıtay 06 Aralık 2024 tarihli kararına göre ilaca ilişkin tedbir kararı için dayanak alınacak yeterlilikte bir tıbbi otorite raporu dosyada yoksa davayı esastan çözecek nitelikte tedbir kararı verilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11 Aralık 2024 tarihli kararına göre döviz alacağındaki kesinlik sınırı karar tarihindeki kur üzerinden belirlenmelidir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 02 Ekim 2024 tarihli kararına göre kira sözleşmesinin erken feshinden kaynaklı cezai şart alacağın tespiti davasının usulden reddi durumunda davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27 Kasım 2024 tarihli kararına göre hasımsız olarak açılan vakıf evladı olduğunun tespitine ilişkin eldeki davada sonradan ilgili vakıf yönetimlerine davanın yöneltilmesi mümkündür.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 10 Haziran 2024 tarihli kararına göre TBK 158 hükmü kapsamına derdestlik nedenine dayalı verilmiş ret hükmü de girmektedir.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 19 Eylül 2024 tarihli kararına göre hükme bağlanıp hakimce el çekilen davada, dosyanın eski hale getirilmesi ile yargılamaya devam edilmesi mümkün değildir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 25 Eylül 2024 tarihli kararına göre davalı arsa sahibinin savunması takas değil mahsup niteliğinde olduğundan her zaman ileri sürülebilir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 02 Aralık 2024 tarihli kararına göre arabuluculuk anlaşma tutanağına icra edilebilirlik şerhinin verilmesine ilişkin başvuruda talep eden lehine vekalet ücreti hükmedilemez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09 Ekim 2024 tarihli kararına göre taşınmazların bedellerinin davacı tarafından bağış yoluyla davalılara verildiğine yönelik beyanlar vasıflı ikrar mahiyetinde olup, bu ikrar bölünemez.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 18 Nisan 2024 tarihli kararına göre davacı vekilinin UETS adresi olsa bile mahkemece fiziki tebligat yapılması halinde yapılan tebligat yok hükmünde olmayıp, usulsüz tebligat hükmündedir.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin 04 Haziran 2024 tarihli kararına göre basit yargılama usûlünde dava dilekçesinde tanık deliline dayanmayan davacı HMK 145 hükmü gereği tanıklarını sonradan gösterebilir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 17 Eylül 2024 tarihli kararına göre UYAP ortamına cevap dilekçesi olarak yüklenen dilekçe içeriğinin istinaf dilekçesi niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 15 Şubat 2024 tarihli kararına göre tasarrufun iptaline ilişkin olarak verilen ihtiyati hacizle ilgili şikayet, haczin infaz edildiği icra müdürlüğünün bağlı olduğu İcra Mahkemesince değerlendirilmelidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23 Ekim 2024 tarihli kararına göre icra inkâr tazminatının hesaplanmasında esas alınacak, davaya konu edilen asıl alacak tutarı temyiz edilebilirlik sınırının altında olduğundan temyiz yoluna gidilemez.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 08 Şubat 2024 tarihli kararına göre davasını belirsiz alacak davası olarak açan kişi bunu açıkça dilekçesinde belirtmesi gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25 Eylül 2024 tarihli kararına göre hâkimin takdir yetkisinde kalan tazminat talepleri yönünden Yargıtayın hükmü hatalı bulması hâlinde miktar bozması yerine hükmü düzelterek onama yetkisi bulunmamaktadır.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 25 Mart 2024 tarihli kararına göre dava konusu aile konutuyla sınırlı olup dava tümüyle kabul edildiği halde, davanın kısmen kabul edildiği gerekçesiyle davalı lehine nispi vekâlet ücreti takdir edilemez.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 10 Eylül 2024 tarihli kararına göre idari yargı organlarınca verilen bir iptal kararının somut olayın özelliğine göre geçmişe etkili olmasında yasal bir engel bulunmamaktadır.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 16 Eylül 2024 tarihli kararına göre itirazın iptali davasında zorunlu arabuluculuğa başvurulmuşsa davadaki bir yıllık hak düşürücü süre arabuluculuk anlaşamama tutanağının imza tarihinden itibaren başlamaz.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 21 Şubat 2024 tarihli kararına göre avukatın ücrete hak kazanması için uyuşmazlık konusu hukuk dava dosyasına vekaletname sunarak dilekçe vermesi yeterlidir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 02 Ekim 2024 tarihli kararına göre süresinde davaya cevap vermekle birlikte zamanaşımı savunmasında bulunmayan davalı bu savunmasını ıslah suretiyle sonradan ileri sürebilir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Eylül 2024 tarihli kararına göre belgenin aslının ibraz edilmemesi, o belgeye göre karar verilmesine engel teşkil etmemektedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Eylül 2024 tarihli kararına göre HMK 216/1 hükmündeki belgenin aslının verilmiş olması şeklinde bir şart, somutlaştırma yükünün kapsamına sokulmamalıdır.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 29 Mayıs 2024 tarihli kararına göre takdiri indirim nedeni ile dava kısmen reddedildiğinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi yerinde olmuştur.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 11 Eylül 2024 tarihli kararına göre davalının ıslah dilekçesine karşı beyan süresi dolmadan karar verilmesi davalı tarafın hukuki dinlenilme hakkını ihlal etmiştir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 30 Eylül 2024 tarihli kararına göre somut olayda, davacı vekilinin azledildiği mahkemeye bildirilmediğinden azil mahkeme bakımından hüküm ifade etmez.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Eylül 2024 tarihli kararına göre resmî senetlerin sahteliği ön sorun olarak ileri sürülemeyeceği gibi sahtelik konusunda ayrı bir sahtelik davası açılması gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 18 Eylül 2024 tarihli kararına göre tespit raporuna itiraz edilerek alacağın tartışmalı hale getirilmesi ve zarar miktarının tam ve kesin olarak belirlenememesinden dolayı belirsiz alacak davası açılabilir.
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 13 Haziran 2024 tarihli kararına göre HMK 17 hükmünde düzenlenen yetki, kesin yetki niteliğinde olup alacaklı tarafından sözleşmede belirlenen yerde takip başlatılması zorunludur.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 18 Eylül 2024 tarihli kararına göre davacı tarafça ipoteğin kaldırılması davasından feragat edilmiş olmasından dolayı taahhütnameden de feragat edildiği sonucu çıkarılamaz.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Eylül 2024 tarihli kararına göre olayların gösterdiği gelişmelere göre hükme etkili olan ve yargıyı yanılgıya götüren tüm olayların hile sayıldığı kabul edilmektedir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25 Eylül 2024 tarihli kararına göre maddi hata yoluyla hükmün ortadan kaldırılması ve uyuşmazlığın esasını tekrar karara bağlayacak şekilde yeniden yargılama yapılması mümkün değildir.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 11 Eylül 2024 tarihli kararına göre davalı şirketin yetkilisi ile yapılan Whatsapp yazışmasıyla ayıp ihbarında bulunulduğunun kabulü gerekir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Eylül 2024 tarihli kararına göre hükmün infaz kabiliyetini taşımaması ve ilâmın yerine getirilmesi sırasında şüphe ve tereddüt uyandırması durumunda usuli kazanılmış
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 12 Eylül 2024 tarihli kararına göre direnme kararlarına karşı taraflardan biri temyiz yoluna başvurmadıkça mahkemenin resen dosyayı Yargıtay’a gönderme yetkisi bulunmamaktadır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 10 Temmuz 2024 tarihli kararına göre Anayasa Mahkemesinin iptal kararından önce hak düşürücü süre dolduğundan davalı yararına maddi anlamda kazanılmış hak doğduktan sonra açılan dava reddedilmelidir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 02 Temmuz 2024 tarihli kararına göre protokolde taraflarca kararlaştırılan oturma hakkının hükümde yazılmaması sadece protokolün kararın eki sayılmasına şeklindeki hüküm nedeniyle tavzih koşulları oluşmuştur.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 06 Haziran 2024 tarihli kararına göre birden çok hukuki sebebe dayalı açılan tapu iptali ve tescil davalarında hasmın doğru şekilde belirlenebilmesi için her somut olayın özelliğine göre inceleme yapılmalıdır.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 26 Nisan 2022 tarihli kararına göre uyuşmazlığın giderilmesi talebi bir kanun yolu olmayıp böyle bir talebin varlığı halinde Yargıtayca temyiz incelemesine benzer bir inceleme yapılması mümkün değildir.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 02 Temmuz 2024 tarihli kararına göre erkeğin kendi işyerinde çalışmaya devam ederken çekilmiş kayıtları, hukuka aykırı elde edilmiş delil niteliğindedir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 05 Haziran 2024 tarihli kararına göre davanın açıldığı sırada bulunmayan dava açmaktaki hukuki yarar, ıslah yoluyla yargılama sırasında oluşabilir.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 20 Mart 2024 tarihli kararına göre ödeme emrine süresinde yapılan itirazda zamanaşımı def’i ileri sürülmüşse itirazın iptali davasında tekrar ileri sürülmese bile zamanaşımı def'i dikkate alınmalıdır.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 02 Temmuz 2024 tarihli kararına göre yüklenicinin feshin geçersizliğinin tespiti veya feshin haksız olduğunun tespiti şeklinde dava açması mümkün değildir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 24 Nisan 2024 tarihli kararına göre doğmuş bir olumsuz görev uyuşmazlığında Uyuşmazlık Mahkemesince görevsizlik kararı kaldırılan mahkemenin yargılamaya kaldığı yerden devam etmesi gerekir.
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 03 Haziran 2024 tarihli kararına göre HMK 14 hükmündeki kesin yetki kuralı, merkezi Türkiye'de bulunan ve Türk yasalarına göre kurularak faaliyet gösteren tüzel kişilere uygulanabilir.
.jpg)
