
DAVACI EŞİN, DİĞER EŞİNE VERDİĞİ BORÇ PARAYI, DİĞER EŞİN DE BABASINA GÖNDERDİĞİ SOMUT OLAYDA ALACAĞIN DAVALILARDAN TAHSİLİ İSTEMİNDE, AİLE MAHKEMESİ GÖREVLİDİR.
T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
Esas No : 2023/7424
Karar No : 2024/10574
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3100 E., 2023/1011 K.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı vekili tarafından 02.05.2023 tarihli ek karar ve asıl karar yönünden duruşmalı temyiz edilmiş olup 05.12.2024 tarihli dilekçesi ile duruşma talebinden feragat edildiği anlaşılmakla dosya üzerinde inceleme yapılmasına karar verilmiş olup kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
1. Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen 30.03.2023 tarihli hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesinin 02.05.2023 tarihli ek kararı ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen 30.03.2023 tarihli asıl kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 366/1 maddesi yollamasıyla, 346/1 maddesi gereğince kesin olduğu gerekçesiyle davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Bu karar üzerine davacı vekilince dava konusu alacak miktarının temyiz sınırının üstünde olduğu bu nedenle verilen kararın hatalı olduğu gerekçesi ile ek karar yönünden temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Yapılan incelemede; dava konusu alacak miktarının karar tarihindeki kur üzerinden yapılan hesaplamasına göre temyiz sınırının üstünde olduğu anlaşıldığından, davacı vekilinin ek karara ilişkin temyiz talebinin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesinin 02.05.2023 tarihli ek kararının kaldırılmasına ve davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmiştir.
2. Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı kadın, dava dilekçesinde davalı eşi Yaşar'a elden borç verdiğini, davalı Yaşar'ın da kendisinden aldığı parayı babası Yavuz'un hesabına yatırdığını, ancak davalıların borcunu ödemediğini ileri sürerek 36.265,00 USD ve 15.000,00 TL'nin yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davanın, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 nci kitabında yer aldığı ve aile mahkemesinin görevi kapsamında olduğu anlaşılmaktadır. Görev kamu düzenine ilişkindir. Mahkemece yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun'un 4 üncü maddesi; 4721 sayılı Kanun'un ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere (4721 sayılı Kanun md. 118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır. O halde talep hakkında delilleri takdir ve ifa etme görevinin Aile Mahkemesinin görevi kapsamında kaldığı nazara alınarak gelinen bu aşamada talebin niteliği gereği görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda (2) numaralı paragrafta belirtilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan harcın istek halinde yatırana geri verilmesine,
Dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Mehmet Kasım Çetin Sedat Demirtaş Sevil Kartal Harun Can Hatıran Alper
DAVACI EŞİN, DİĞER EŞİNE VERDİĞİ BORÇ PARAYI, DİĞER EŞİN DE BABASINA GÖNDERDİĞİ SOMUT OLAYDA ALACAĞIN DAVALILARDAN TAHSİLİ İSTEMİNDE, AİLE MAHKEMESİ GÖREVLİDİR.
T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
Esas No : 2023/7424
Karar No : 2024/10574
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3100 E., 2023/1011 K.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı vekili tarafından 02.05.2023 tarihli ek karar ve asıl karar yönünden duruşmalı temyiz edilmiş olup 05.12.2024 tarihli dilekçesi ile duruşma talebinden feragat edildiği anlaşılmakla dosya üzerinde inceleme yapılmasına karar verilmiş olup kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
1. Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda Bölge Adliye Mahkemesince verilen 30.03.2023 tarihli hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesinin 02.05.2023 tarihli ek kararı ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen 30.03.2023 tarihli asıl kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 366/1 maddesi yollamasıyla, 346/1 maddesi gereğince kesin olduğu gerekçesiyle davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Bu karar üzerine davacı vekilince dava konusu alacak miktarının temyiz sınırının üstünde olduğu bu nedenle verilen kararın hatalı olduğu gerekçesi ile ek karar yönünden temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Yapılan incelemede; dava konusu alacak miktarının karar tarihindeki kur üzerinden yapılan hesaplamasına göre temyiz sınırının üstünde olduğu anlaşıldığından, davacı vekilinin ek karara ilişkin temyiz talebinin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesinin 02.05.2023 tarihli ek kararının kaldırılmasına ve davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmiştir.
2. Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı kadın, dava dilekçesinde davalı eşi Yaşar'a elden borç verdiğini, davalı Yaşar'ın da kendisinden aldığı parayı babası Yavuz'un hesabına yatırdığını, ancak davalıların borcunu ödemediğini ileri sürerek 36.265,00 USD ve 15.000,00 TL'nin yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davanın, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 2 nci kitabında yer aldığı ve aile mahkemesinin görevi kapsamında olduğu anlaşılmaktadır. Görev kamu düzenine ilişkindir. Mahkemece yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun'un 4 üncü maddesi; 4721 sayılı Kanun'un ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere (4721 sayılı Kanun md. 118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır. O halde talep hakkında delilleri takdir ve ifa etme görevinin Aile Mahkemesinin görevi kapsamında kaldığı nazara alınarak gelinen bu aşamada talebin niteliği gereği görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda (2) numaralı paragrafta belirtilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan harcın istek halinde yatırana geri verilmesine,
Dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Mehmet Kasım Çetin Sedat Demirtaş Sevil Kartal Harun Can Hatıran Alper